Σάββατο 14 Ιουνίου 2014

Με φωτιά και με σιωπή

Μια παράσταση βασισμένη στο ποιητικό έργο του Σταύρου Βαβούρη
Οι Ατρείδες της φωτιάς και της σιωπής 
με τους σπουδαστές της Μελοδραματικής Σχολής
του Κρατικού Ωδείου στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.

Δραματουργική επεξεργασία, σκηνοθεσία: Αλεξάνδρα Μυλωνά
Εικαστική επιμέλεια: Κριστιάνα Ηλιοπούλου-Χοπιρτεάν
Μουσική: Πέτρος Πουτιός


Παίζουν: 
Ιωάννα Αθανασιάδου, Κυριακή Ιωακειμίδου, Ελένη Κομνή, Βασιλεία Κοντοπούλου, Νίκη Λαδά, Πέτρος Πουτιός, Χριστίνα Τασιούκα

Φωτογραφίες: Κατερίνα Μαρνέλλου


"Θα' χω ανεβεί στο τελευταίο δάκρυ/το δάκρυ που πετρώνει/και γίνεται/ αυτό που λεν οι ανήξεροι:/φαρμακερή καρδιά"

"Η μυρουδιά από 'να πορτοκάλι/ λησμονημένο πλάι στο προσκεφάλι του/ θα του 'φερνε οπωσδήποτε στο νου/ σκίζοντας την καρδιά του σα μαχαίρι/ τους πορτοκαλεώνες του Αργολικού κάμπου/ που μόνο για μια μέρα στη ζωή του/ πάλι θα ξανάβλεπε"
"Αιφνιδίως, με γοήτευε η ιδέα/ ότι μπορούσα να εξωθήσω/ πρόσωπα και πράγματα σαν λόγχη"

"Και η μοιχεία; Η σφαγή του βασιλιά;"

"Και μια, μες το καμίνι/ στις φλόγες μέσα τρις ανήμερες της Άρνησης/ και μια, πάνω στο αμόνι/ χαλκεύαν μπρούτζινα τα χέρια μου/ το πρόσωπό μου μπρούτζινο. ενστερνιζόμουν μπρούτζινη/ την Τάξη των Πραγμάτων"

"Άσημες υψηλότητες εμείς: /η Ιφιάνασσα, η Χρυσόθεμη/  κι η Λαοδίκη Ατρείδη/
-του βασιλιά Αγαμέμνονος Ατρείδη-/-υποκλιθείτε-/
γι 'αυτή, τη μόνη, τελευταία φορά/ που δευτερεύοντα υστερόγραφα/ διασχίζουμε τη μνήμη σας/ κι απόηχοι ψιθύρων/ φτάνουμε στα πεθαμένα αυτιά σας"

"Κόβουν τις χορηγίες των πριγκήπων"

"Με την υπόληψη, το χρέος,/ τους θείους νόμους και την υστεροφημία;/ Δε βγάζουμε άκρη"

"Αλλιώς τα υπολογίζαμε, αλλιώς τα 'φερε η μοίρα"

"Η ιστορία, βέβαια, τσιμουδιά"
"Γιατί τον αγαπήσανε πολύ"


"Περισσότερο από έκλυτοι κι αχρείοι/ είμαστε άνθρωποι απλοί και λογικοί"



"Ποιος ξέρει τ' είναι παραμύθια/ πού να τελειώνουν/ και που αρχίζει η Αλήθεια;"   
 
Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, 2013-2014.

1 σχόλιο: